Monday, January 19, 2009

Leksion nga bretkosa

Na bëhej një herë një garë kërcimi së larti… për bretkosat.
Duhej të kërceni dhe fitonte ajo që arrinte mbi një vozë të lënë në mes të sheshit.
Tifozlliku i madh, i mbledhur për të parë garat, pasi shikonte përpjekjet e bretkosave që përplaseshin pothuajse në mes të lartësisë që duhej të arrinin filloi të lëshonte fraza të tilla: “Gjynah, është e pamundur!”, “e kotë… nuk mund të arrijnë kurrë”, “nuk e shikojnë që vetëm vriten dhe nuk kanë asnjë mundësi që të arrijnë?”

Pas disa provash të pasuksesëshme disa nga bretkosat u tërhoqën… disa të tjera, duke marrë dhe opinionin e publikut ngritën flamurin e bardhë pas disa tentativash të tjera…
Vetëm një nga bretkosat vazhdonte të tentonte me kërcimet e saj… që më në fund, pas shumë provash, kurorëzoi përpjekjet e saj me një kërcim që e bëri të arrinte mbi vozë dhe të fitonte çmimin.

Gjithë bretkosat e tjera, kurioze dhe pak ziliqare ndaj fitueses, ju afruan dhe filluan ta përgëzonin dhe ta pyesnin se si ishte e mundur që ja arriti të kalonte një provë kaq të vështirë, por…. nuk morrën përgjigje….
Kështu e kuptuan se bretkosa fituese… ishte shurdhe dhe nuk dëgjonte nga veshët!

Morali: Mos rri të dëgjosh ata që kanë zakonin e keq që të mendojnë vetëm mbrapsht… ata të mbysin shpresat e tua më të mira! Kujtohu gjithmonë për fuqinë që kanë fjalët që dëgjon ose lexon, por mbi të gjitha mendo gjithmonë të mirën, mendo Pozitivisht!